Spisu treści:
- Definicja
- Co to jest zespół mielodysplazji (MDS)?
- Jak często występuje ten stan?
- Charakterystyka i objawy
- Jakie są cechy i objawy zespołu mielodysplazji (MDS)?
- Kiedy powinienem iść do lekarza?
- Przyczyna
- Co powoduje zespół mielodysplazji (MDS)?
- 1. MDS bez znanej przyczyny
- 2. MDS z powodu chemikaliów i promieniowania
- Wyzwalacze
- Co naraża kogoś na ryzyko MDS?
- Diagnoza
- Jak diagnozuje się ten stan?
- Leczenie
- Jakie są metody leczenia zespołu mielodysplastycznego (MDS)?
- 1. Zabieg o niskiej intensywności
- 2. Zabieg o wysokiej intensywności
- Jakie zmiany w stylu życia należy wprowadzić w przypadku zespołu mielodysplazji (MDS)?
Definicja
Co to jest zespół mielodysplazji (MDS)?
Zespół mielodysplazji lub zespół mielodysplastyczny (MDS) to zaburzenie spowodowane przez nieodpowiednie lub dysfunkcyjne komórki krwi. Ten stan jest również znany jako praleukemia.
Zespół mielodysplazji (MDS) występuje, gdy szpik kostny jest uszkodzony. Rezultatem tego stanu jest zwykle zmniejszenie liczby białych krwinek, czerwonych krwinek i płytek krwi (trombocytów) w organizmie.
Cytowane z American Cancer Society, MDS to grupa schorzeń, które prowadzą do małej liczby jednego lub kilku rodzajów krwinek. Zespół mielodysplastyczny uważany za rodzaj raka.
Zespół mielodiplasia (MDS) jest chorobą o nasileniu od łagodnego do ciężkiego. Warunki różnią się w zależności od osoby, w zależności od posiadanego typu.
Jak często występuje ten stan?
MDS jest rzadkim schorzeniem i na ogół dotyka więcej mężczyzn niż kobiet. Zespół mielodysplastyczny może wystąpić u pacjentów w każdym wieku, zwłaszcza u większości osób w wieku 65 lat lub starszych.
Praleukemię można leczyć, zmniejszając czynniki ryzyka. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby uzyskać więcej informacji.
Charakterystyka i objawy
Jakie są cechy i objawy zespołu mielodysplazji (MDS)?
Zespół mielodysplazji rzadko powoduje oznaki lub objawy we wczesnych stadiach choroby. Istnieją jednak pewne objawy MDS, które mogą wystąpić, a mianowicie:
- Zmęczenie
- Ciężko oddychać
- Blady z powodu anemii
- Niezwykle łatwe siniaczenie lub krwawienie
- Czerwone plamy pod skórą spowodowane krwawieniem
- Częste infekcje
Mogą wystąpić oznaki i objawy nie wymienione powyżej. Jeśli masz obawy dotyczące konkretnego objawu, skonsultuj się z lekarzem.
Kiedy powinienem iść do lekarza?
Jeśli martwisz się o swój stan zdrowia, natychmiast udaj się do lekarza. Nie zwlekaj z skontaktowaniem się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy:
- Ciężko oddychać
- Osłabienie lub uczucie zmęczenia
- Skóra jaśniejsza niż zwykle
- Wybroczyny (plamy pod skórą spowodowane krwawieniem)
Jeśli masz jakiekolwiek oznaki lub objawy powyżej lub jakiekolwiek inne pytania, skonsultuj się z lekarzem. Ciało każdego jest inne. Zawsze skonsultuj się z lekarzem, aby leczyć twój stan zdrowia.
Przyczyna
Co powoduje zespół mielodysplazji (MDS)?
Zespół mielodysplazji występuje z powodu zaburzonej i niekontrolowanej produkcji krwinek. Chorzy mają niedojrzałe i wadliwe krwinki. W rezultacie krwinki umrą natychmiast w szpiku kostnym lub wkrótce po wejściu do krwiobiegu.
Z biegiem czasu prowadzi to do większej liczby niedojrzałych i wadliwych krwinek niż zdrowych. Ten stan powoduje problemy zdrowotne, takie jak anemia, infekcja i nadmierne krwawienie.
Lekarze klasyfikują MDS na dwie kategorie w oparciu o ich przyczyny, a mianowicie:
1. MDS bez znanej przyczyny
Ten stan nazywa się zespół mielodysplastyczny de novoto znaczy, kiedy lekarz nie zna przyczyny. Ten stan jest zwykle łatwiejszy do leczenia niż MDS, którego przyczyna jest znana.
2. MDS z powodu chemikaliów i promieniowania
Zespół mielodysplazji może wystąpić w odpowiedzi na leczenie raka, takie jak chemioterapia i radioterapia lub ekspozycja na chemikalia. Ten stan nazywa się wtórnym MDS i często jest trudniejszy do leczenia.
Wyzwalacze
Co naraża kogoś na ryzyko MDS?
Istnieje kilka czynników, które mogą narazić osobę na większe ryzyko rozwoju tego stanu. Niektóre z czynników ryzyka MDS to:
- w podeszłym wieku. Większość osób z tym schorzeniem to osoby w podeszłym wieku powyżej 60 lat.
- Leczenie chemioterapią lub radioterapią. Zespół mielodysplastyczny może wystąpić, jeśli pacjent przeszedł chemioterapię lub radioterapię, z których oba są powszechnie stosowane w leczeniu raka.
- Narażenie na chemikalia, w tym dym papierosowy, pestycydy i chemikalia przemysłowe, takie jak benzen.
- Narażenie na metale ciężkie, jak ołów i rtęć.
Diagnoza
Jak diagnozuje się ten stan?
Aby dowiedzieć się, czy masz zespół mielodysplazji (praleukemia), lekarz zapyta o objawy lub historię innych chorób.
Inne kroki, które lekarz może podjąć w celu zdiagnozowania MDS, to:
- Wykonaj badanie fizykalne, aby zobaczyć inne możliwe objawy swoich objawów
- Pobierz próbkę krwi, aby policzyć różne typy komórek krwi
- Pobierz próbkę szpiku kostnego do analizy. Lekarz wprowadzi specjalną igłę do biodra lub mostka, aby pobrać próbkę
- Przeprowadź analizę genetyczną komórek szpiku kostnego
Leczenie
Podane informacje nie zastępują porady lekarskiej. ZAWSZE skonsultuj się z lekarzem.
Jakie są metody leczenia zespołu mielodysplastycznego (MDS)?
Oprócz przeszczepów komórki macierzyste (przeszczep komórek macierzystych), nie ma sprawdzonego leku do leczenia zespołu mielodysplazji.
Jak dotąd leczenie komórkami macierzystymi jest nadal jedynym sposobem wyleczenia MDS. W tej procedurze lekarz przeprowadzi serię sesji chemioterapii lub radioterapii w celu zniszczenia komórek szpiku kostnego.
Później otrzymasz komórki macierzyste od dawców. Komórki macierzyste można pobrać ze szpiku kostnego lub krwi. Komórki te następnie zaczynają tworzyć nowe krwinki w organizmie.
Oprócz przeszczepu szpiku kostnego istnieje kilka opcji leczenia, które można zastosować do łagodzenia objawów, zapobiegania powikłaniom i poprawy jakości życia.
Niektóre opcje leczenia MDS to:
1. Zabieg o niskiej intensywności
- Leki chemioterapeutyczne. Leki są również stosowane w leczeniu białaczki,
- Terapia immunosupresyjna. Zabieg ten ma na celu powstrzymanie układu odpornościowego przed atakiem szpiku kostnego. Ta terapia może pomóc w ponownym zwiększeniu liczby krwinek.
- Transfuzja krwi. Ta procedura jest powszechna, bezpieczna i może pomóc niektórym osobom z niską liczbą krwinek.
- Żelazny żeglarz. Jeśli wykonujesz zbyt wiele transfuzji, możesz mieć za dużo żelaza we krwi. Ta terapia może zmniejszyć ilość posiadanych minerałów.
- Terapia hormonalna. Ten sztuczny hormon „wypycha” szpik kostny do produkcji większej liczby krwinek.
2. Zabieg o wysokiej intensywności
Możesz również potrzebować leczenia o wysokiej intensywności. Ta intensywna terapia MDS jest chemioterapią skojarzoną. W tej procedurze możesz otrzymać kilka rodzajów chemioterapii.
Jakie zmiany w stylu życia należy wprowadzić w przypadku zespołu mielodysplazji (MDS)?
Cytowane z Mayo Clinic, oto codzienne nawyki, które musisz przestrzegać, jeśli masz MDS:
- Regularnie myj ręce. Zmniejsz ryzyko infekcji, często myjąc ręce.
- Utrzymuj jedzenie w czystości. Gotuj całe mięso i ryby, aż będą ugotowane. Unikaj owoców i warzyw, których nie możesz obrać ze skórki, takich jak sałata, i umyj wszystkie produkty przed obieraniem. Upewnij się, że unikasz surowej żywności.
- Unikaj chorych. MDS może zaatakować układ odpornościowy. Dlatego staraj się unikać bliskiego kontaktu z kimkolwiek, kto jest chory, w tym z członkami rodziny i współpracownikami, aby tego nie złapać.