Rituximab: funkcje, dawkowanie, skutki uboczne, sposób stosowania

Jaki lek Rituximab?

Do czego służy rytuksymab?

Rytuksymab jest lekiem stosowanym samodzielnie lub z innymi lekami w leczeniu niektórych rodzajów raka (np. Chłoniaka nieziarniczego, przewlekłej białaczki limfocytowej). Jest to rodzaj leku zwany przeciwciałem monoklonalnym. Działa poprzez przyłączanie się do pewnych komórek krwi układu odpornościowego (limfocyty B) i ich zabijanie. Lek ten jest również stosowany z innymi przeciwciałami monoklonalnymi i lekami radioaktywnymi w leczeniu niektórych nowotworów.

Rytuksymab jest również stosowany z metotreksatem w leczeniu umiarkowanych do ciężkich postaci reumatoidalnego zapalenia stawów. Zwykle jest stosowany w leczeniu reumatoidalnym tylko wtedy, gdy inne leki nie zadziałały. Ten lek może zmniejszyć ból i obrzęk stawów. Jest również stosowany w leczeniu niektórych chorób naczyniowych (takich jak ziarniniakowatość Wegenera, mikroskopowe zapalenie naczyń).

Jak stosować rytuksymab?

Przeczytaj Przewodnik po lekach dostarczony przez farmaceutę przed rozpoczęciem przyjmowania rytuksymabu i za każdym razem, gdy otrzymasz doładowanie. Jeśli masz jakiekolwiek pytania, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Lekarz powinien przepisać inne leki (takie jak paracetamol, lek przeciwhistaminowy, metyloprednizolon), które należy przyjmować przed każdym zabiegiem, aby zmniejszyć skutki uboczne, takie jak gorączka i dreszcze. Uważaj, postępując zgodnie z zaleceniami lekarza.

Ten lek jest podawany w powolnym wstrzyknięciu do żyły przez pracownika służby zdrowia zgodnie z zaleceniami lekarza. Twoje dawkowanie i harmonogram leczenia są oparte na stanie zdrowia, innych przyjmowanych lekach i odpowiedzi na leczenie.

Zapytaj swojego lekarza, czy przed rozpoczęciem leczenia musisz regularnie przyjmować leki (na przykład leki na nadciśnienie).

Jak przechowywany jest rytuksymab?

Ten lek najlepiej przechowywać w temperaturze pokojowej, z dala od bezpośredniego światła i wilgotnych miejsc. Nie trzymaj tego w łazience. Nie zamrażaj tego. Inne marki tego leku mogą mieć inne zasady przechowywania. Przestrzegać instrukcji przechowywania na opakowaniu produktu lub zapytać farmaceutę. Wszystkie leki należy przechowywać z dala od dzieci i zwierząt.

Nie spuszczaj leków do toalety ani do kanalizacji, chyba że zostaniesz o to poproszony. Wyrzuć ten produkt, gdy wygasł lub nie jest już potrzebny. Skonsultuj się z farmaceutą lub lokalną firmą zajmującą się utylizacją odpadów, aby dowiedzieć się, jak bezpiecznie pozbyć się produktu.

Dawkowanie rytuksymabu

Podane informacje nie zastępują porady lekarskiej. ZAWSZE skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem leczenia.

Jaka jest dawka rytuksymabu dla dorosłych?

Normalne dawkowanie dla dorosłych z chłoniakiem nieziarniczym

Informacje o podawaniu rytuksymabu przez pracownika służby zdrowia: Nie stosować jako dożylnego zastrzyku lub bolusa. Stosowany wyłącznie jako wlew dożylny (IV). Przed zabiegiem medycznym przed każdą infuzją z paracetamolem i lekami przeciwhistaminowymi. Pacjentom z RZS zaleca się podanie dożylnie metyloprednizolonu w dawce 100 mg lub jego odpowiednik 30 minut przed każdą infuzją. U pacjentów z PBL w trakcie leczenia i do 12 miesięcy po odpowiednim leczeniu zaleca się stosowanie profilaktyki zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci (PCP) i przeciw wirusowi opryszczki.

Pierwsza infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 50 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, należy zwiększać szybkość infuzji do 50 mg / godzinę, zwiększając ją co 30 minut, do maksymalnie 400 mg / godzinę.

Kolejna infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 100 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, zwiększać szybkość do 100 mg / godzinę w odstępach 30-minutowych, maksymalnie do 400 mg / godzinę.

W przypadku pacjentów wcześniej nieleczonych chłoniak grudkowy nieziarniczy (NHL) i NHL z dużych rozlanych komórek B (DLBCL): jeśli u pacjenta nie wystąpiła infuzja związana ze zdarzeniem niepożądanym stopnia 3. lub 4. w trakcie 1. cyklu, można podać 90 minut wlewu. w cyklu 2 z zawartością schematu chemioterapii glukokortykoidami. Rozpocząć wlew z szybkością 20% całkowitej dawki podanej w ciągu pierwszych 30 minut i wykorzystać pozostałe 80% całkowitej dawki przez następne 60 minut. Jeśli 90-minutowy wlew jest tolerowany w cyklu 2, tę samą szybkość można zastosować w następnym cyklu. Pacjentom z klinicznie istotną chorobą układu krążenia lub z liczbą krążących limfocytów powyżej lub równą 5000 / mm3 przed 2. cyklem nie należy podawać 90-minutowej infuzji.

Zatrzymać infuzję lub spowolnić jej szybkość w przypadku reakcji związanych z infuzją. Kontynuować infuzję z połową poprzedniej szybkości w celu złagodzenia objawów.

Nawrotowy lub oporny na ciepło, łagodny lub grudkowy CD20-dodatni chłoniak nieziarniczy z komórek B (NHL): 375 mg / m2 iv. Raz w tygodniu dla 4 lub 8 dawek.

Interpretacja nawrotów lub oporności na ciepło, łagodne lub grudkowe, limfocyty B CD20-dodatnie, NHL: 375 mg / m2 iv. Raz w tygodniu przez 4 dawki.

Wcześniej nieleczone: komórki B pęcherzyków CD20-dodatnie NHL: 375 mg / m2 iv, podawane w 1. dniu każdego cyklu chemioterapii, do 8 dawek. U pacjentów z całkowitą lub częściową odpowiedzią leczenie rytuksymabem należy rozpocząć 8 tygodni po zakończeniu leczenia rytuksymabem w skojarzeniu z chemioterapią. Podawać rytuksymab jako pojedynczy środek co 8 tygodni przez 12 dawek.

Brak postępu, Niski stopień: limfocyty B CD20-dodatnie NHL, po pierwszej linii chemioterapii CVP: Po zakończeniu 6 do 8 cykli chemioterapii CVP, stosować 375 mg / m2 iv. Raz w tygodniu, 4 dawki w odstępach 6-miesięcznych maksymalnie 16 dawek.

DLBCL: 375 mg / m2 IV podawane pierwszego dnia każdego cyklu chemioterapii do 8 dawek.

Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL): 375 mg / m2 na dzień przed rozpoczęciem chemioterapii FC, następnie 500 mg / m2 w 1. dniu cykli 2 do 6 (co 28 dni).

Jako niezbędny element schematu terapeutycznego ibrytumomab tiuksetan: rytuksymab 250 mg / m2 należy podać w infuzji w ciągu 4 godzin przed podaniem indu-111- (In-111-) ibrytumomabu tiuksetanu oraz w ciągu 4 godzin przed zastosowaniem itru-90 - (Y -90-) tiuksetan ibrytumomab. Stosowanie rytuksymabu i In-111-ibrytumomabu tiuksetanu powinno poprzedzać rytuksymab i Y-90-ibrytumomab tiuksetan o 7 do 9 dni. (Uwaga: schemat terapeutyczny ibrytumomabu tiuksetanu jest wskazany w leczeniu pacjentów z nawracającym lub opornym na leczenie chłoniakiem grudkowym o niskim stopniu złośliwości lub nieziarniczym chłoniakiem grudkowym B, w tym pacjentów z opornym chłoniakiem grudkowym nieziarniczym rytuksymabem).

Normalne dawkowanie dla dorosłych z reumatoidalnym zapaleniem stawów:

Informacje dla wszystkich pracowników służby zdrowia dotyczące podawania rytuksymabu: Nie stosować jako dożylnego zastrzyku lub bolusa. Stosować wyłącznie jako wlew dożylny (IV). Przed jakąkolwiek infuzją przedleków z paracetamolem i lekami przeciwhistaminowymi. Pacjentom z RZS zaleca się podanie dożylnie metyloprednizolonu w dawce 100 mg lub jego odpowiednik 30 minut przed każdą infuzją. U pacjentów z PBL w trakcie leczenia i do 12 miesięcy po odpowiednim leczeniu zaleca się stosowanie profilaktyki zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci (PCP) i przeciw wirusowi opryszczki.

Pierwsza infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 50 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, należy zwiększać szybkość infuzji do 50 mg / godzinę, zwiększając ją co 30 minut, do maksymalnie 400 mg / godzinę.

Kolejna infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 100 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, szybkość infuzji należy zwiększać stopniowo do 100 mg / godzinę w odstępach 30-minutowych, maksymalnie do 400 mg / godzinę.

Hamowanie infuzji lub spowolnienie szybkości infuzji w przypadku reakcji związanych z infuzją. W celu złagodzenia objawów kontynuować infuzję z połową poprzedniej szybkości.

Reumatoidalne zapalenie stawów: rytuksymab podaje się w skojarzeniu z metotreksatem. Rytuksymab podaje się w dwóch wlewach po 1000 mg dożylnie, rozdzielonych w ciągu 2 tygodni. Zaleca się podawanie glukokortykoidów w postaci metyloprednizolonu 100 mg dożylnie lub odpowiednik 30 minut przed każdą infuzją, aby zmniejszyć częstość i nasilenie reakcji na wlew. Dalsze kursy należy podawać co 24 tygodnie lub na podstawie oceny klinicznej, ale nie wcześniej niż co 16 tygodni.

Normalna dawka dla dorosłych z białaczką limfocytową:

Informacja dla wszystkich pracowników służby zdrowia na temat podawania rytuksymabu: Nie należy stosować tego leku jako dożylnego zastrzyku lub bolusa. Stosować wyłącznie jako wlew dożylny (IV). Ratownik medyczny przed każdą infuzją z paracetamolem i lekami przeciwhistaminowymi. Pacjentom z RZS zaleca się podanie dożylnie metyloprednizolonu w dawce 100 mg lub jego odpowiednik 30 minut przed każdą infuzją. U pacjentów z PBL w trakcie leczenia i do 12 miesięcy po odpowiednim leczeniu zaleca się stosowanie profilaktyki zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci (PCP) i przeciw wirusowi opryszczki.

Pierwsza infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 50 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, należy zwiększać szybkość infuzji do 50 mg / godzinę, zwiększając ją co 30 minut, do maksymalnie 400 mg / godzinę.

Kolejna infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 100 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, szybkość infuzji należy zwiększać stopniowo do 100 mg / godzinę w odstępach 30-minutowych, maksymalnie do 400 mg / godzinę.

Blokowanie infuzji lub spowolnienie szybkości infuzji w przypadku wystąpienia reakcji na infuzję. Kontynuować infuzję z połową poprzedniej szybkości w celu złagodzenia objawów.

Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL): 375 mg / m2 iv. Dni przed rozpoczęciem chemioterapii fludarabiną i cyklofosfamidem (FC), następnie 500 mg / m2 w 1. dniu cykli 2 do 6 (co 28 dni).

U pacjentów z PBL w trakcie leczenia i do 12 miesięcy po odpowiednim leczeniu zaleca się stosowanie profilaktyki zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci (PCP) i przeciw wirusowi opryszczki.

Normalne dawkowanie dla dorosłych z Wegener Granulomatosus:

Informacje dla wszystkich pracowników służby zdrowia dotyczące podawania rytuksymabu: Nie stosować jako dożylnego zastrzyku lub bolusa. Stosować wyłącznie jako wlew dożylny (IV). Przed jakąkolwiek infuzją przedleków z paracetamolem i lekami przeciwhistaminowymi. Pacjentom z RZS zaleca się podanie dożylnie metyloprednizolonu 100 mg lub jego odpowiednik 30 minut przed każdą infuzją. U pacjentów z PBL w trakcie leczenia i do 12 miesięcy po odpowiednim leczeniu zaleca się stosowanie profilaktyki zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci (PCP) i przeciw wirusowi opryszczki.

Pierwsza infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 50 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, należy zwiększać szybkość infuzji do 50 mg / godzinę, zwiększając ją co 30 minut, do maksymalnie 400 mg / godzinę.

Kolejna infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 100 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, szybkość infuzji należy zwiększać stopniowo do 100 mg / godzinę w odstępach 30-minutowych, maksymalnie do 400 mg / godzinę.

Hamowanie infuzji lub spowolnienie szybkości infuzji w przypadku reakcji związanych z infuzją. Kontynuuj infuzję z połową poprzedniej szybkości w celu złagodzenia objawów.

Ziarniniakowatość Wegenera (WG) i mikroskopowe zapalenie naczyń (MPA): 375 mg / m2 IV podawane raz w tygodniu przez 4 tygodnie.

W leczeniu ciężkich objawów zapalenia naczyń zaleca się podawanie glukokortykoidów w postaci metyloprednizolonu w dawce 1000 mg dożylnie dziennie przez 1 do 3 dni, a następnie doustnego prednizonu w dawce 1 mg / kg / dobę (nie więcej niż 80 mg / dobę i zmniejszanie dawki w zależności od potrzeby klinicznej). Ten schemat należy rozpocząć w ciągu 14 dni przed lub po rozpoczęciu leczenia rytuksymabem i można go kontynuować w trakcie i po 4 tygodniach leczenia rytuksymabem.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leczenia kolejnymi programami rytuksymabu.

U pacjentów z WG i MPA zaleca się profilaktykę PCP w trakcie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po ostatniej infuzji rytuksymabu.

Dawka dla dorosłych w mikroskopowym zapaleniu naczyń:

Informacje dla wszystkich pracowników służby zdrowia dotyczące podawania rytuksymabu: Nie stosować jako dożylnego zastrzyku lub bolusa. Stosować wyłącznie jako wlew dożylny (IV). Przed zabiegiem premedycznym jakikolwiek wlew paracetamolu i leków przeciwhistaminowych. Pacjentom z RZS zaleca się podanie dożylnie metyloprednizolonu w dawce 100 mg lub jego odpowiednik 30 minut przed każdą infuzją. U pacjentów z PBL w trakcie leczenia i do 12 miesięcy po odpowiednim leczeniu zaleca się stosowanie profilaktyki zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci (PCP) i przeciw wirusowi opryszczki.

Pierwsza infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 50 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, należy zwiększać szybkość infuzji do 50 mg / godzinę, zwiększając ją co 30 minut, maksymalnie do 400 mg / godzinę.

Kolejna infuzja: Rozpocząć wlew z szybkością 100 mg / godzinę. W przypadku braku toksyczności infuzji, zwiększać szybkość do 100 mg / godzinę w odstępach 30-minutowych, maksymalnie do 400 mg / godzinę.

Hamowanie infuzji lub spowolnienie szybkości infuzji w przypadku reakcji związanych z infuzją. W celu złagodzenia objawów kontynuować infuzję z połową poprzedniej szybkości.

Ziarniniakowatość Wegenera (WG) i mikroskopowe zapalenie naczyń (MPA): 375 mg / m2 IV podawane raz w tygodniu przez 4 tygodnie.

W leczeniu ciężkich objawów zapalenia naczyń zaleca się podawanie glukokortykoidów w postaci metyloprednizolonu w dawce 1000 mg dożylnie dziennie przez 1 do 3 dni, a następnie doustnego prednizonu w dawce 1 mg / kg / dobę (nie więcej niż 80 mg / dobę i zmniejszanie dawki w zależności od potrzeby klinicznej). Ten schemat należy rozpocząć w ciągu 14 dni przed lub po rozpoczęciu leczenia rytuksymabem i można go kontynuować w trakcie i po 4 tygodniach leczenia rytuksymabem.

Bezpieczeństwo i skuteczność leczenia kolejnymi kursami rytuksymabu nie zostały ustalone.

U pacjentów z WG i MPA zaleca się profilaktykę PCP w trakcie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po ostatniej infuzji rytuksymabu.

Jaka jest dawka rytuksymabu dla dzieci?

Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci (poniżej 18 lat) nie zostały ustalone.

W jakiej dawce jest dostępny rytuksymab?

Roztwór 100 mg / 10 ml 500 mg / 50 ml

Skutki uboczne rytuksymabu

Jakie skutki uboczne mogą wystąpić po rytuksymabie?

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów reakcji alergicznej, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską: pokrzywka, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Niektóre osoby otrzymujące rytuksymab we wstrzyknięciach mają reakcje na wlew (w ciągu 24 godzin po wstrzyknięciu leku do żyły). Należy natychmiast powiadomić pielęgniarkę, jeśli poczujesz zawroty głowy, osłabienie, oszołomienie, duszność lub ból w klatce piersiowej, świszczący oddech, kaszel, bicie serca lub uczucie trzepotania w klatce piersiowej.

Rytuksymab zwiększa ryzyko poważnej infekcji wirusowej mózgu, która może spowodować kalectwo lub śmierć. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią objawy, takie jak splątanie, trudności z koncentracją, problemy z mówieniem lub chodzeniem, problemy ze wzrokiem lub osłabienie po jednej stronie ciała.

Skontaktuj się natychmiast z lekarzem, jeśli wystąpią jakiekolwiek inne poważne działania niepożądane, nawet jeśli wystąpią one kilka miesięcy po przyjęciu rytuksymabu lub po zakończeniu leczenia:

• gorączka, dreszcze, bóle ciała, objawy grypy, osłabienie lub zmęczenie
• utrzymujące się objawy przeziębienia, takie jak zatkany nos, kichanie, ból gardła
• ból głowy, ból ucha, bolesne owrzodzenia jamy ustnej, owrzodzenia skóry, uczucie ciepła lub obrzęk z czerwonawą skórą
• ból lub pieczenie podczas oddawania moczu, oddawanie moczu rzadziej niż zwykle
• ciężka wysypka skórna z pęcherzami, swędzeniem, łuszczeniem lub ropą
• słaby puls, omdlenie, nadreaktywność
• osłabienie, napięcie lub skurcze mięśni
• ból w dole pleców, krew w moczu, drętwienie lub mrowienie wokół ust

Inne częste działania niepożądane mogą obejmować:

• łagodny ból brzucha, nudności lub biegunka
• bóle mięśni lub stawów
• ból pleców
• nocne poty

Nie wszyscy doświadczają tego efektu ubocznego. Mogą wystąpić działania niepożądane niewymienione powyżej. Jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące skutków ubocznych, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Ostrzeżenia i przestrogi dotyczące leku rytuksymab

Co należy wiedzieć przed zastosowaniem rytuksymabu?

Podejmując decyzję o zastosowaniu leku, należy porównać ryzyko związane z jego stosowaniem w stosunku do jego korzyści. To decyzja, którą podejmiesz wraz z lekarzem. W przypadku tego leku należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

Alergia

Należy poinformować lekarza, jeśli kiedykolwiek wystąpiła nietypowa lub alergiczna reakcja na ten lek lub inne leki. Poinformuj również swojego pracownika służby zdrowia o innych rodzajach alergii, takich jak pokarmy, barwniki, konserwanty lub zwierzęta. W przypadku produktów dostępnych bez recepty uważnie czytaj etykiety lub opakowania składników.

Dzieci

Nie ma dokładnych badań określających zależność wieku od skutków wstrzyknięcia rytuksymabu w populacji pediatrycznej. Bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały jeszcze określone.

w podeszłym wieku

Jak dotąd nie przeprowadzono dokładnych badań wskazujących na specyficzne problemy geriatryczne, które ograniczą użyteczność zastrzyku rytuksymabu u osób starszych. Jednak u pacjentów w podeszłym wieku prawdopodobieństwo zakażeń związanych z wiekiem oraz chorób serca i płuc jest większe, co może wymagać ostrożności u pacjentów otrzymujących rytuksymab we wstrzyknięciach.

Czy rytuksymab jest bezpieczny dla kobiet w ciąży i karmiących piersią?

Nie ma odpowiednich badań dotyczących ryzyka stosowania tego leku u kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Zawsze skonsultuj się z lekarzem, aby rozważyć potencjalne korzyści i zagrożenia przed zastosowaniem tego leku. Ten lek należy do kategorii ryzyka ciąży C według amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA).

Poniższe odniesienia odnoszą się do kategorii ryzyka ciąży zgodnie z FDA:

• A = brak ryzyka,
• B = brak ryzyka w kilku badaniach,
• C = może być ryzykowne,
• D = istnieją pozytywne dowody ryzyka,
• X = przeciwwskazane,
• N = nieznany

Interakcje lekowe rytuksymabu

Jakie leki mogą wchodzić w interakcje z rytuksymabem?

Chociaż niektórych leków nie należy w ogóle stosować razem, w innych przypadkach można stosować razem dwa różne leki, nawet jeśli możliwe są interakcje. W takim przypadku lekarz może zdecydować o zmianie dawki lub mogą być potrzebne inne środki ostrożności. Poinformuj lekarza o przyjmowaniu innych leków na receptę lub bez recepty (dostępnych bez recepty).

Nie zaleca się stosowania tego leku z którymkolwiek z poniższych leków. Twój lekarz może zdecydować o niestosowaniu się do tego leku lub o zmianie niektórych innych przyjmowanych leków: szczepionka przeciw rotawirusom, żywa

Stosowanie tego leku z którymkolwiek z poniższych leków zwykle nie jest zalecane, ale w niektórych przypadkach może być konieczne. Jeśli oba leki zostaną przepisane razem, lekarz może zmienić dawkę lub częstotliwość stosowania jednego lub obu leków.

• szczepionka adenowirusowa typu 4, żywa
• szczepionka adenowirusowa typu 7, żywa
• szczepionka Bacillus Calmette i Guerin, żywa
• cisplatyna
• Żywa szczepionka przeciw grypie
• żywa szczepionka przeciw wirusowi odry
• Żywa szczepionka przeciwko wirusowi świnki
• żywa szczepionka przeciw wirusowi różyczki
• szczepionka przeciw ospie
• szczepionka przeciw durowi brzusznemu
• szczepionka przeciw wirusowi ospy wietrznej
• szczepionka przeciwko żółtej febrze

Stosowanie tego leku z którymkolwiek z poniższych leków może powodować zwiększone ryzyko wystąpienia niektórych skutków ubocznych, ale stosowanie obu leków może być dla Ciebie najlepszym sposobem leczenia. Jeśli oba leki zostaną przepisane razem, lekarz może zmienić dawkę lub częstotliwość stosowania jednego lub obu leków.

• Szczepionka przeciw grypie (subvirion)
• wielowartościowa szczepionka przeciwko neumokokom

Czy rytuksymab może wchodzić w interakcje z jedzeniem lub alkoholem?

Niektórych leków nie należy stosować w trakcie lub w trakcie jedzenia lub spożywania określonych rodzajów żywności, ponieważ mogą wystąpić interakcje. Używanie alkoholu lub tytoniu z niektórymi narkotykami może również powodować interakcje. Porozmawiaj z lekarzem na temat zażywania narkotyków z jedzeniem, alkoholem lub tytoniem.

Jakie warunki zdrowotne mogą wchodzić w interakcje z rytuksymabem?

Obecność innych problemów zdrowotnych może wpływać na stosowanie tego leku. Pamiętaj, aby poinformować lekarza o innych problemach zdrowotnych, w szczególności:

• historia dławicy piersiowej (ból w klatce piersiowej) lub
• choroba serca lub
• historia problemów z rytmem serca (na przykład arytmie) lub
• zapalenie wątroby typu B
• infekcja (na przykład bakteryjna, grzybicza lub wirusowa)
• Choroba nerek
• historia problemów z płucami (np. astma, zapalenie oskrzeli)
• Problemy żołądkowe lub jelitowe (np. Niedrożność jelit, perforacja, wrzody) - stosować ostrożnie. To mogłoby pogorszyć sytuację.

Przedawkowanie rytuksymabu

Co powinienem zrobić w nagłym wypadku lub przedawkowaniu?

W przypadku nagłego wypadku lub przedawkowania należy skontaktować się z lokalnym ratownikiem (112) lub niezwłocznie udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.

Co powinienem zrobić, jeśli przegapię dawkę?

W przypadku pominięcia dawki tego leku należy ją przyjąć tak szybko, jak to możliwe. Jednak gdy zbliża się pora następnej dawki, należy pominąć pominiętą dawkę i powrócić do zwykłego schematu dawkowania. Nie podwajaj dawki.

Hello Health Group nie udziela porad medycznych, diagnozy ani leczenia.