Spisu treści:
- Samodiagnoza zdrowia psychicznego, właściwie dobra czy zła?
- Negatywne skutki nadużywania umiejętności autodiagnozy dla zdrowia psychicznego
- 1. Błędna diagnoza
- 2. Niewłaściwa konserwacja
- Kroki, które można podjąć po autodiagnozie zdrowia psychicznego
Obecnie wielu zdało sobie sprawę, że zdrowie psychiczne również wymaga uwagi. Dowodem na to jest to, że coraz więcej ludzi odwiedza psychologów lub placówki służby zdrowia, kiedy czują się zestresowani i przygnębieni. Niestety, niektórzy ludzie przeprowadzają nawet własne diagnozy zdrowia psychicznego, które niekoniecznie są dokładne. Na przykład, gdy pojawia się stres, wiele osób samodzielnie diagnozuje zdrowie psychiczne.
Samodiagnoza zdrowia psychicznego, właściwie dobra czy zła?
Zasadniczo autodiagnoza nie zawsze jest złą rzeczą. Powodem jest to, że czasami istnieje kilka schorzeń, które tylko Ty możesz sobie uświadomić. Tymczasem inni ludzie czasami znają tylko powierzchnię, nie wiedząc więcej o tym, co się z tobą dzieje.
Samodiagnoza zdrowia psychicznego wskazuje, że masz świadomość, że dzieje się z Tobą coś niezwykłego. To jest w porządku, jednak nie powinieneś poprzestać na samej autodiagnozie.
W rzeczywistości, aby dowiedzieć się, czy twoje zdrowie psychiczne jest naprawdę dotknięte, czy nie, autodiagnoza jest traktowana tylko jako początek. W przyszłości możesz od razu skontaktować się z profesjonalnym ekspertem medycznym, który pomoże ci uzbroić się w autodiagnozę, którą wykonujesz. Na przykład możesz iść do psychologa lub psychiatry.
Tymczasem autodiagnoza jest często błędnie interpretowana jako jedyna potrzebna diagnoza. Oznacza to, że po wykonaniu tej czynności możesz zdecydować się na natychmiastowe wykonanie zabiegu bez pomocy ekspertów. W rzeczywistości ta fabuła może zagrozić ci lub przynajmniej pogorszyć twój stan.
Negatywne skutki nadużywania umiejętności autodiagnozy dla zdrowia psychicznego
Chociaż autodiagnoza jest dobrym punktem wyjścia do lepszego zrozumienia stanu zdrowia psychicznego, może mieć również negatywny wpływ, jeśli nie jest właściwie stosowana. Poniżej przedstawiono dwa zagrożenia, które mogą wystąpić w wyniku autodiagnozy.
1. Błędna diagnoza
Artykuł opublikowany w Psychology Today stwierdza, że objawy występujące podczas autodiagnozy mogą zostać źle zrozumiane jako oznaka pewnego zaburzenia zdrowia psychicznego. W rzeczywistości objawy te mogą być oznaką kilku rodzajów chorób psychicznych lub nawet innych dolegliwości fizycznych.
Na przykład możesz czuć, że twoje nastroje często się zmieniają. Następnie przeprowadzasz autodiagnozę choroby i myślisz, że masz zaburzenie zdrowia psychicznego w postaci depresji maniakalnej. W rzeczywistości ciągłe wahania nastroju mogą być oznaką innego zaburzenia psychicznego. Na przykład ostra depresja lub zaburzenie osobowości borderline.
Jeśli po prostu zatrzymasz się na autodiagnozie i nie od razu skonsultujesz się z psychologiem lub psychiatrą, możesz przegapić ważniejsze szczegóły. Na przykład na podstawie autodiagnozy, którą wykonujesz, decydujesz się na podjęcie pewnych środków ostrożności lub leczenia. Możesz uważać, że oba te rozwiązania są wystarczające i odpowiednie. W rzeczywistości możliwe jest, że rozwiązanie, które sam zdecydujesz, jest błędne.
Dlatego lepiej jest udać się do lekarza w celu dalszej diagnozy. Możesz wspomnieć o wynikach autodiagnozy, którą przeprowadziłeś, aby pomóc psychologowi lub psychiatrze szybciej znaleźć problemy ze zdrowiem psychicznym, których doświadczasz.
2. Niewłaściwa konserwacja
Jeśli przeprowadzisz autodiagnozę zdrowia psychicznego, może to prowadzić do błędów w przyjmowaniu leków. Leczenie nie zawsze polega na używaniu narkotyków, ale może również dotyczyć metody leczenia, którą wykonujesz.
Leczenie, które wykonujesz, może nie mieć żadnego wpływu na Twój stan zdrowia. Jednak może się zdarzyć, że leczenie jest dla Ciebie szkodliwe. Na przykład na podstawie wyników autodiagnozy myślisz, że doświadczasz zaburzenia z napadami objadania się,wtedy decydujesz się pościć, aby zmniejszyć część przejadania się.
W rzeczywistości nie wiesz na pewno, czy naprawdę masz ten stan, czy nie. Dlatego naprawdę musisz udać się do lekarza, ponieważ Twój stan zostanie dokładnie zbadany, a nie tylko na podstawie jednego lub dwóch odczuwanych objawów. W ten sposób, jeśli doświadczasz zaburzeń psychicznych, twój stan może zostać prawidłowo i odpowiednio rozwiązany.
Kroki, które można podjąć po autodiagnozie zdrowia psychicznego
Zamiast zatrzymywać się na własnej diagnozie, możesz podjąć kroki, aby dowiedzieć się, czy naprawdę masz załamanie psychiczne, czy też jest to tylko strach i zmartwienie, które masz.
- Skonsultuj się z psychologiem lub psychiatrą. Oczywiście jest to pierwszy wybór po przeprowadzeniu autodiagnozy. Eksperci dowiedzą się więcej o Twoim zdrowiu psychicznym.
- Komunikowanie się z rówieśnikami. Nie ma znaczenia, czy „porozmawiasz” z przyjacielem o objawach, które podejrzewasz, że są zaburzeniami psychicznymi. Może twój kolega też to czuje i okazuje się, że te objawy nie są oznaką poważnej choroby psychicznej.
- Dowiedz się więcej o wykrywanych objawach. Przeprowadzając autodiagnozę swojego zdrowia psychicznego, spróbuj znaleźć więcej informacji. Nie czytaj tylko jednego artykułu, ale szukaj czasopism o zdrowiu, które mogą wesprzeć twoją diagnozę.
