Spisu treści:
- Co to jest test szerokokątny?
- Proces i sposób odczytywania wyników testu Widala
- Czy test Widal jest dokładny w wykrywaniu duru brzusznego?
- Jak poprawić dokładność testu Widala
- Czy istnieją inne testy do diagnozowania tyfusu?
- 1. Test Tubex
- 2. Posiew krwi lub tkanek
Test szerokokątny to jeden ze sposobów, w jaki pracownicy służby zdrowia diagnozują tyfus (tyfus) lub dur brzuszny. Chociaż nazywa się to niedokładnym, test ten jest często wykonywany w Indonezji, ponieważ nie jest zbyt kosztowny. Zapoznaj się z poniższymi dodatkami na temat testu Widal.
Co to jest test szerokokątny?
Test Widal to procedura badawcza opracowana przez Georgesa Ferdinanda Widala w 1896 roku, która służy do wykrywania ilości przeciwciał w organizmie zwalczających bakterie wywołujące tyfus, Salmonella typhii.
Gdy skarżysz się na objawy tyfusu, takie jak zawroty głowy, bóle brzucha i osłabienie, lekarz wykona serię badań w celu ustalenia diagnozy. Przede wszystkim lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i zapyta o historię choroby i podróży.
Historia podróży jest ważna, aby zobaczyć, gdzie zaraziłeś się lub zostałeś zarażony bakteriami Salmonella typhii. Wiadomo, że tyfus przenosi się przez nieczyste środowiska i przyzwyczajenia.
Następnie lekarz poprosi Cię o wykonanie badania krwi, aby potwierdzić obecność bakterii Salmonella typhi na Twoim ciele. Jedną z takich procedur testowych, które obejmują pobranie krwi, jest test Widala.
To badanie jest wykonywane, aby zobaczyć reakcję antygenu i przeciwciał. Przeciwciała będą reagować na antygeny uważane za ciała obce, wykazując zlepianie się (aglutynację).
Kiedy się zarazisz Salmonella typhi, organizm reaguje automatycznie, wytwarzając przeciwciała do walki z nim.
Proces i sposób odczytywania wyników testu Widala
Ten proces testowy jest przeprowadzany przez wydalanie bakterii Salmonella typhii które zostało wyłączone dla twojej surowicy krwi. Bakteria Salmonella typhii podzielony na dwie formy, a mianowicie antygen O (ciało bakteryjne) i antygen H (wici lub lokomocja bakterii).
Gdy surowica krwi zawiera przeciwciała, próbka krwi będzie wyglądać na skrzepniętą. Cytowany z czasopisma Medicina, reakcja aglutynacji wykazuje wynik dodatni, natomiast brak aglutynacji ujemny.
Pozytywny wynik testu oznacza, że potwierdza lekarzowi rozpoznanie duru brzusznego. I odwrotnie, jeśli wynik jest ujemny, możesz nie mieć tego warunku.
Mimo to, sam wynik pozytywny lub negatywny nie wystarczy do opisania testu Widala. Aby uzyskać dokładniejsze wyniki, lekarz zmierzy miano (obecność i ilość przeciwciał we krwi).
Wynik miana testu Widala jest reprezentowany przez liczbę, taką jak 1/80, 1/160 lub 1/320. Im wyższa liczba, tym szansa na infekcję Salmonella typhi również się powiększa.
Czy test Widal jest dokładny w wykrywaniu duru brzusznego?
Chociaż test Widal jest nadal szeroko stosowany w Indonezji, ma wiele wad jako procedura diagnostyczna w przypadku duru brzusznego. Powodem jest to, że jednorazowe przeczytanie testu nie wystarczy, aby potwierdzić, czy naprawdę masz infekcję Salmonella typhii.
Wyniki testu Widala często kolidują z innymi warunkami. Oznacza to, że wynik tego badania może być fałszywie dodatni lub fałszywie ujemny.
Fałszywie negatywne wyniki mogą wystąpić we wczesnym przebiegu choroby. Oprócz braku infekcji Salmonella typhi, wyniki te mogą również wskazywać, jakie antybiotyki były przez Ciebie stosowane.
Więc niekoniecznie jesteś wolny od infekcji Salmonella typhii, mimo że wyniki testu okazały się negatywne. Te wyniki mogą oznaczać:
- Niedożywienie
- Leki długoterminowe
- Cierpi na niektóre choroby, które mogą zmniejszyć wytrzymałość
W międzyczasie może wystąpić fałszywie dodatni wynik testu Widal z powodu infekcji lub szczepienia, które przeszedłeś. Oznacza to, że pozytywny wynik testu niekoniecznie oznacza infekcję Salmonella typhii. Może to być spowodowane inną chorobą zakaźną, taką jak denga lub malaria.
Jak poprawić dokładność testu Widala
Odczytywanie wyników testu Widala rzeczywiście nie jest łatwe z kilku powodów wymienionych powyżej. Jednak dokładność testu na wykrywanie tyfusu może ulec poprawie, jeśli test zostanie powtórzony w odstępie 10–14 dni.
Na dokładniejsze pozytywne wyniki testu wskazuje wzrost miana przeciwciał nawet 4-krotny od pierwszego testu. Na przykład testy pokazują, że miano wzrosło z 1/80 do 1/320. Oznacza to, że możesz być pozytywny na tyfus.
Światowa Agencja Zdrowia twierdzi, że najlepiej nie polegać zbytnio na tym szybkim teście w diagnostyce duru brzusznego. WHO zaleca kulturę, jeśli to możliwe.
Czy istnieją inne testy do diagnozowania tyfusu?
Oto inne testy, które mogą zalecić lekarze w celu rozpoznania tyfusu:
1. Test Tubex
Oprócz testu szerokiego lekarz może zasugerować inne procedury szybkiego badania, takie jak test Tubex. Uważa się, że to badanie ma czułość do 95% ze swoistością 80%. Oznacza to, że ten test ma obiecujący poziom dokładności.
2. Posiew krwi lub tkanek
Do rozpoznania tyfusu można również użyć posiewów krwi lub tkanek. Ta metoda polega na pobraniu małej próbki krwi, kału, moczu lub szpiku kostnego. Próbki są następnie umieszczane na specjalnej pożywce, która sprzyja rozwojowi bakterii.
Hodowlę bada się pod mikroskopem pod kątem obecności Salmonella typhii. Cytowane z Mayo Clinic, posiew szpiku kostnego jest często uważany za najbardziej czułe badanie na bakterie wywołujące tyfus.
Uzyskanie właściwej diagnozy tyfusu jest przydatne w określaniu możliwości leczenia tyfusu. Stosując odpowiednie leczenie, można uniknąć powikłań tyfusu, które mogą zagrażać życiu.
